ارزیابی پارامترهای مؤثر در رفتار لرزه یی ساختمان های بتنی قالب تونلی با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی

یکی از روش های نوین ساخت مسکن به روش صنعتی، شیوه ی قالب تونلی است. رفتار و عملکرد لرزه یی این سیستم، که با آیین نامه های موجود طراحی و اجرا می شود، هدف اصلی این پژوهش است. در این نوشتار، ۱۸ مدل سازه ی بتنی با سیستم اجرای قالب تونلی )۶ پلان متفاوت با تعداد طبقه های ۶، ۹ و ۱۲( که معرف سازه های کوتاه تا متوسط هستند، انتخاب، تحلیل و طراحی شده اند. سپس با استفاده از تحلیل های بار افزایشی استاتیکی غیرخطی، پارامترهای مؤثر در رفتار لرزه یی این سازه ها از جمله: شکل پذیری، مقاومت افزون، ضریب برش پایه، جابجایی نسبی بام و ضریب رفتار بررسی و مشخص شده است که با توجه به مساحت نسبی دیوارهای برشی در دو راستای اصلی سازه ها، مود غالب آن ها می تواند پیچشی باشد. هم چنین در سازه های کوتاه، ضوابط آیین نامه بر مقاطع دیوارهای برشی حاکم است و از این رو مقدار مصالح مصرفی بیشتر از مصالح مورد نیاز است و به دنبال آن ضریب مقاومت افزون نیز مقادیر بزرگی را به خود اختصاص خواهد داد. به همین دلیل استفاده از سازه های قالب تونلی برای ساختمان های کوتاه مناسب نیست. هم چنین، افزایش تعداد دیوارهای برشی موازی تأثیری در مقاومت و ضریب برش پایه ی سازه ندارد.